بعضی آدمها،
انگار چوب اند…!
تا عصبانی می شوند، آتش میگیرند،
و همه جا را دودآلود میکنند،
همه جا را تیره و تار میکنند،
اشک آدم را جاری می کنند.
ولی بعضیها این طور نیستند،
مثل عودند…
وقتی یک حرف میزنی که ناراحت میشوند،و آتش میگیرند،
بوی جوانمردی و انصاف میدهند،
هرگز نامردی نمیکنند.
و هیچ وقت حرفی نمیزنند که بعد پشیمان شوتد...
«هر کس را میخواهی بشناسی، در وقت عصبانیت و در وقت خشم بشناس.»