راز شب !

شب را جور دیگری دوست دارم ...

حیف که مشغله ی فردا امان نمی دهد ...

وگرنه شب را باید بیدار ماند؛

کتاب های جدید خواند و به راز آفرینش فکر کرد ...

شب باید تصمیم های خوب گرفت و برای روزهای بهتر برنامه ریخت ...

آنقدر کارهای نکرده برای شب هایم دارم ،

و آنقدر فکرهای خوب و تصمیم هایِ نگرفته ؛

که شب برایشان کم می آید ...

اما چه فایده ؟!

وقتی تمام کارها توی روز تلنبار شده اند ...

مگر می شود بیدار ماند ؟!

وقتی صبح زود باید آماده ی روزمرگی هایت باشی ؟!

کاش می شد روزها خوابید و شب ها زندگی کرد ...

زیر نگاه ستارگانی که تماشایشان،امید را در دل،زنده می کند ...

من شب را جور عجیبی دوست دارم ...

و این دوست داشتن،بی دلیل نیست،

فلسفه دارد ...