جای پدر خالیست

 من نمی‌فهمم چرا هیچ کس نمی نویسد از مردهــا

از چشم‌ها و شــانه‌ها و دستهایشــان

از آغوش شان

از عطر تن شـان 

از صدایشــان 

پر رو می‌شوند؟

خب بشوند 

مگر خود ما با هر دوستت دارمی تا آسمـان نرفته‌ایم؟ 

مگر ما به اتکــا همین دست‌ها

همین نگاه‌ها 

همین آغوش هـا،در بزنگاه های زندگی 

سرِ پا نمانده‌ایم؟

پس حضورتان پایدار...نسیم