چوب صَندَل!

بعضی آدمها،

انگار چوب اند…!

تا عصبانی می شوند، آتش میگیرند،

و همه جا را دودآلود میکنند،

همه جا را تیره و تار میکنند،

اشک آدم را جاری می کنند.

ولی بعضیها این طور نیستند،

مثل عودند…

وقتی یک حرف میزنی که ناراحت میشوند،و آتش میگیرند،

بوی جوانمردی و انصاف میدهند،

هرگز نامردی نمیکنند.

و هیچ وقت حرفی نمیزنند که بعد پشیمان شوتد...

«هر کس را میخواهی بشناسی، در وقت عصبانیت و در وقت خشم بشناس.»