زخم تهمت...

در سرزمین من هیچ کوچه ای

 به نام هیچ زنی نیست و هیچ خیابانی...

بن بست ها اما فقط زنها را می شناسد انگار...

در سرزمین من سهم زنها از رودخانه ها

تنها پل هایی است که پشت سر آدمها خراب شده اند...

بانو در این سرزمین به هیچ مردی ابراز علاقه نکن مردانش تورا به سخره میگیرند

متهم میشوی به اخاذی در شهری که مردانش خالی از مهر...

تنت را عریان نکن برای نامردان تاوان روح زخمیت را نمیتوانی پس بدهی

اینجا تن میخرند،بدون دل بدون احساس فقط از سر نیاز!

اینجا نام هیچ بیمارستانی مریم نیست

تخت های زایشگاهها اما پر از مریم های درد کشیده ای است

که هیچ یک،مسیح را آبستن نیستند...نسیم


پ.ن:ما همیشه یا جای درست بودیم در زمان غلط،یا جای غلط بودیم در زمان درست
وهمیشه همین گونه همدیگر را از دست دادیم.