آزرده دل از کوی تو رفتیم ونگفتی
کی بود؟
کجا رفت؟
چرا بود و چرا نیست؟
شهریار
دل چون آینه اهل صفا می شکنند
که ز خود بی خبرند این ز خدا بیخبران
استاد شهریار